یکسال گذشت
تو رفتے
دنیاے من لرزید
هنوز زیرِ آوارم
مرگِ امیدِ حضورت را باور ندارم
از غم نبودنت آرام و بیصدا مے بارم
من از اسارت نور، زیرِ پلکِ شب بیزارم
اما بر باغچه اے که خوابیدے یاسین میکارم
کاش تمام میشد بغضِ تلخِ تبدارم
تا همیشه یادت را
در شعرِ سپیدِ ذهنم
نگه مے دارم
به پاےِ خاطراتت، چون درختے برقرارم
مه ناز نصیرپور
بیست و دوم دے ماه نود و چهار
شب رفتن تو
براے همکار عزیزم تمینا اوان
بخوانید برایش فاتحه ای تا آرام باشد روح مهربانش در پناه ماندگار پروردگار ♥