دیگر نمی شنوم، آهنگ صدایت
نمی بینم آسمان نگاهت
نرگس آوردم برایت
کجاست نوای خنده هایت؟
امید دیدار نفس نمی کشد دیگر
خوابیده اند تا همیشه، چشمانت
************************
گرچه زندانی غم شدیم
اما سبکبال رفتی
پر از بغض و ماتم شدیم
اما به بهشت خیال رفتی
بی تو زندگی تلخ شد اما
خالی از درد و ملال رفتی
در انتظار بهار بودیم
ولی آخرین فصل سال رفتی

پ.ن : تمینای مهربانم جای تو چقدر خالیست….
مهناز نصیرپور
۲۷/۱۰/۹۳

نفس می کشم
با آهی
به بلندای افسوس نبودنت
و بغض سنگین ندیدنت
پیش از رفتنی
که تا ابد ادامه دارد…
اسیر تکراریم همیشه
تکرار لحظه هایی
که از دست می رود
و قدر نمی دانیم…
حسرت همیشگی کسانی که
برای نوازش دستانشان
برای دیدار چشمانشان
دیر میرسیم
درست وقتی که
چشمانشان بسته است
و بالهایشان باز
برای پرواز…
قرآن می خواند آواز
و گریه می شود آغاز..
و من چقدر تو را کم دارم…
تصویر لبخندت در یاد من جاری
و بی تو غم دارم…
مهناز نصیرپور
۲۳/۱۰/۹۳
وقتی همکار عزیزم پرکشید …

پروردگارا
اگر بشکند بغض ابرهای زمستانی
فرو می ریزند ستاره های سپید آسمانی
برف شکوفه می کند به یاد رویای بهار
لبخند بر لبهامان گل می کند به رنگ گلهای انار
سرمای این شبها
نگاه مهربان تو را کم دارد
به لبهای خشک تشنه ی زمین …
مه ناز نصیرپور

خاطره هایم را نمی تواند بگیرد
او که تو را از من گرفت
اولین ها مال من بودند
او آخرینی ست که اولین ها را ندارد…
شعرهای من با تو همیشه رنگ دارد
غم شیرین خاطره ها را
بگذار با او بخندی ، با او برقصی
من شریک اول بغض ها و خنده هایت بودم
با تو بودم و دست سرنوشت دستانت را از من گرفت
و به او داد
اما خاطرت همیشه یادی از من دارد…
مهناز نصیرپور
یادش تلخ است وقتی سال پیش به تمامی تو را از من گرفت
نوشته بودم این دلنوشته را…