راے مے دهم بہ سرو و سپیدار،
برگهاے انار در بهار
مه_ناز_نصیرپور
نگاهت روحِ آغازِ دوبیتے
صـدایت ساز و آوازِ دوبیتے
غزلخـوانِ وجودِ من تو هستے
امیـد و بالِ پروازِ دوبیتے
مه ناز نصیرپور
پنبۀ بالشم را می زنم
تا بیشتر خوابت را ببیند
سبکبال در اوج آبی خیال
آنسوی آرزوهای محال
ستارۀ دیدار بچیند
مه ناز نصیرپور
ای نازنینِ ماهم، وزن شعرِ کوتاهم
کنارت هم نباشم با یاد تو همراهم
روح لطیف شبنم ، از قلبت غصه ها کم
برای تو از خدا بهترین را می خواهم
مه ناز نصیرپور
چرا در گنجه بازه؟
چرا شب غم درازه؟
چرا پرنده نمیخونه ؟
چرا روشنی نمیمونه ؟
حسنبک !
این یک ترانه ی کودکانه نیست
بهانه ی دلتنگیست
مه ناز نصیرپور
