غروب اول فروردین،
مرا به تنهایی تحویل دادی
تا بهاریه ها سوهان روحم شوند
صدای ثانیه ها ،اوج اندوهم
مه ناز نصیرپور
زمستاטּ
ڪولـہ بارش را مے بندد
وقتے شڪوفـہ ے دیدار
در آغوش بهار
مے خندد
مـہ ناز نصیرپور
زمستاטּ برگشت تا بگوید
بهار، بے مهر
بـہ ایטּ همـہ شعر
نمے ارزد
مه_ناز_نصیرپور
من و تو
الاکلنگی بی آهنگ
زمین خوردن من
اوج پرواز توست
آغاز آواز تو …
مه ناز نصیرپور
این هفتـہ هر روزش آخرین است
یادماטּ باشد، اگر زمستاטּ ❄️نبود
گلواژه های بهار لباسِ صورتیِ غزل نمےپوشیدند
پروانـه های عشق، شهدگل و عسل نمےنوشیدند
پس امیدوار و آرام، اسپند را بدرقـہ ڪنیم
لبخند را در همیטּ روزها دریابیم
همیטּ حالا بـہ سردے پیوندها بتابیم ?
شاید روز مبادا و سال بعد براے مهربانے دیر باشد
زیرا، حتے شڪوفـہ ها ?هم نمے دانند میوہ مے شوند یا مے خشڪند
لمس ابریشمیטּ امید تقدیم بـہ قلبتاטּ ❤️
#مه_ناز_نصیرپور
پهلو شکستـہ ے مטּ ،بـہ دریا سپردمت
گریاטּ و بیقرار بـہ رویا سپردمت
شب بود و ماه و مטּ و غنچـہ هاے تو
اے یاس عشق بـہ دامنِ صحرا سپردمت
مـہ ناز نصیرپور
پناـہ مے برم بـہ شانـہ هاے شعر
وقتے زمستاטּ ادامـہ دارد
بے تو
مـہ ناز نصیرپور
ایستادہ اند واژه ها
بـہ انتظار چشمانت
تا گل ڪنند
در بهار دستانت
مـہ ناز نصیرپور
صورتے بهارم
برگِ گل انارم
آغازِ مِهر و باور
باراטּ ماه آذر
عطر بهار نارنج
آغوش ساڪت و دنج
مرداد عاشقانه
خرداد شاعرانه
داماטּ مادرانه
لبخند بے بهانه
قلب تو گلشטּ شعر
آغوش روشטּ مهر
ابریشم احساسے
گلبرگ پاڪ یاسے
عطر تو جاودانه
هر واژه ات ترانه
روز جهانے زטּ بر همـہ ے
بانواטּ مهرباטּ فرخندہ باد
مـہ ناز نصیرپور
نیمۀ ماه آخر است،
فصلِ تازۀ باور مטּ !
ڪے در دستانم چوטּ نهال میرویے ؟
در گوشم شعرِ بهار میگویے
مـہ ناز نصیرپور
پانزدہ اسفند نود و چهار
