غروبهای نمناک

آدمها می روند

اما

تنها آرزوها را بر باد نمی دهند

بلکه

گاهی قامت شعرهایمان را

کنج کاهدان دفتر،

برای همیشه خاک می کنند…

رفتی و رها شدم با غروبهای غمناک

و چشمانی با قافیه های نمناک

و شعرهایی که ماند برای خودم…..

مه ناز نصیرپور

روزهای نبودنت