آرشه ی باد

از صداے آرشـہ ے باد
بر پیڪر آهنیטּ پنجره،
پیچید بے رحمانـہ

طنابِ بغض
بر گلویم،
اوج گرفت
صداے ڪودڪِ گریـہ
در تاریڪے شب نبودنت….

مـہ ناز نصیرپور