کوچه هایِ روزمرگی

گاهی گم می کنیم یکدیگر را ،

در کوچه های روزمرگی،

در پیچ و تابهایِ زندگی،

و چه تلخ ، ترجیح می دهیم،

خزیدن در گوشه ی تنهایی و تکیه به دیوار جدایی را ،

کاش، پیدا باشی چون خورشید،

برای آفتابگردانِ وجودم،

حس کنم گرمای حضورت را،

در تار و پودم ،

تو که باشی،

حتی زمستان،

مردادی عاشقانه است،

و امید ، نفس می کشد چون جوانه

در فصل عریانی درختان ….

مه ناز نصیرپور