کوه به کوه نمی رسد

چه کسی می گوید

کوه به کوه نمی رسد ،

آدم به آدم  می رسد؟

شاعرانه هایم را

برایش دادم ،

او تمامِ عاشقانه هایش…

اما ،

گریستیم ،

بر لحظه های رفته بر باد ….

برگِ امید ،

از شاخه ی چشممان، افتاد …

آب شدیم،

از غمِ درختی که ننشست به بار،

و چه تلخ ،

باریدیم مثل  پاییز و بهار…

کاش  می شکست،

دستان سرنوشت و روزگار…..

مه ناز نصیرپور