مטּ چَشمِ پُر از سِحرِ تو را مے بوسم
آטּ شانۀ پرمِهرِ تو را مے بوسم
هرچندڪم آید نَفَسَت امّا من،
لبهایِ پر از شعر تو را مے بوسم
طولانے و مردادی، مטּ در اوج آزادے
با دماے بوشهر تو را مے بوسم

مـہ ناز نصیرپور
فقط براے تو ڪـہ مِهرِ درخشانِ آسمانِ منے …

0 پاسخ

دیدگاه خود را ثبت کنید

تمایل دارید در گفتگوها شرکت کنید؟
در گفتگو ها شرکت کنید.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *