پیچ و تابِ غزل

“کودک دل بهانه می گیرد
از حبیبش نشانه می گیرد
عشق بس دام و دانه گسترده
بهره زآن دام و دانه می گیرد
سیمین میر آفتاب”

خسته از سردی در و دیوار
او سراغ شانه میگیرد
مثل کِشتی شکسته از طوفان
لاجرم او کرانه میگیرد
گم شده به پیچ و تاب غزل
او سراغ ترانه میگیرد
گر ببیند دوباره محبوبش
چون درختی جوانه میگیرد
خسته از پند و واقعیت ها
رو به سوی فسانه میگیرد
همه از عقل گویند اما او
حالتی در میانه میگیرد
به امید وصالِ آغوشش
حاجتش از یگانه میگیرد

#مه_ناز_نصیرپور
هجده دی ماه نود و چهار