parastoo

خورشیدِ  من !

چگونه کوچ کند

پرستویِ قلبم،

وقتی

از نگاهِ تو می جوید،

جهتِ مسیر را….

کاش بر شاخه ی ِ دستانت ،

می آویختی کدویِ حلوایی،

تا دوباره لانه کنم،

در ِآغوشِ نارنجیِ پاییزی ات …..

پر نگیرم

به سویِ فصل تنهایی….

مه ناز نصیرپور

 

0 پاسخ

دیدگاه خود را ثبت کنید

تمایل دارید در گفتگوها شرکت کنید؟
در گفتگو ها شرکت کنید.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *