سازِ شعرِ وجودم ،

تنها تو می نوازی

با انگشتانت،

سمفونیِ مِهر،

میسازی….

محوِ تماشایِ چشمانت،

با هر حرکتِ دستانت،

رقصی تازه می شوم،

در دامنِ نارنجیِ پاییزِ عاشقانه ات …..

بیا آواز کن مردادی ترین ترانه ات….

 

مه ناز نصیرپور

پانزدهم مهرماه نود و چهار

 

1 پاسخ

دیدگاه خود را ثبت کنید

تمایل دارید در گفتگوها شرکت کنید؟
در گفتگو ها شرکت کنید.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *