love_girl_window

مهرِ تابانم،

به طلوعِ دوباره ات ،

چند غروب باقیست؟

تا پرواز کند

قناری شعر از قفس دفترم

به سوی افقِ چشمانت

آرام گیرد جسم و جانم

در ساحلِ دستانت،

نشسته ایم پشت پنجره ی انتظار

من و آفتاب بی رمق امید،

دلتنگِ لبهایِ خندانت…

مه ناز نصیرپور

ششم اسفند ۹۳

0 پاسخ

دیدگاه خود را ثبت کنید

تمایل دارید در گفتگوها شرکت کنید؟
در گفتگو ها شرکت کنید.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *