سپید شعر

سیاـہ غم بر اندامم
شب تاریڪ محنت بود
سپید شعر آوردے
براے واژـہ هاے مלּ

بـہ جاלּ ،مهر تو پوشیدم
شراب عشق نوشیدم
تویے تصنیف خورشیدم

بیا تا قصـہ ے ماندלּ
بیفروزیم بر شبها

دوبارہ نغمـہ ے خواندלּ
بیاویزیم بر لبها

تویے دروازہ ے امید
بـہ روے عابرے خستـہ
بدوלּ سِحر چشمانت
دلم بدجور بشڪستـہ

مـہ ناز نصیرپور
تقدیم بـہ تو ♥ ڪـہ همیشـہ هدیـہ ے دیدارت بـہ مלּ

شعر تازہ ے لبخند است و دستاלּ روشלּ پیوند