کجاست آن سقف آغوشت

امید سبز تن پوشت

که من

گنجشک واره

گیج و آواره

نه در پاییز،

بلکه در بهاران،

زیر رگبار غم دوری تو

بی وقفه می لرزم….

و دلتنگِ نفسهایت

غریبانه

پر از اندوهِ بی مرزم

 

مهناز نصیرپور

ساعت ۱۵:۴۵

بیست و دوم اردیبهشت ۹۷

0 پاسخ

دیدگاه خود را ثبت کنید

تمایل دارید در گفتگوها شرکت کنید؟
در گفتگو ها شرکت کنید.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *