همه از ماه دوم نغمه سازند
من از اردیبهشتِ بودن تو
همه دنبال گلزار و بهارند
من اما بی قرار پیرهن تو
نسیم و واژه ها رقصان و مستند
ز عطر رازقی های تن تو
حسادت می کند بانوی دریا
به آن چشمان سبز و روشن تو
دوباره صبح شد بلبل بخواند
به عشق لاله های گلشن تو
مهناز نصیرپور
پ.ن: اولین بیتی که در این شعر باعث غزل شدنش شد بیت بانوی دریا بود که برای بانو عجم سرودم..
تقدیم به ایشون
۲ اردیبهشت ۹۷
0 پاسخ

دیدگاه خود را ثبت کنید

تمایل دارید در گفتگوها شرکت کنید؟
در گفتگو ها شرکت کنید.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *