دیوار ندیدنت

دریای نگاهت را به  سوی آینه میبری ،

نمیگویی بیقرار ،

چگونه بماند بر دیوارِ ندیدنت  برقرار؟

مهناز نصیرپور

پ.ن : تقدیم به مریم عطائیان ،

دختری که چشمانش، آسمان  و دریا نوشیده است ….

دستانش ، کهکشان درخشان و رویا پوشیده است….

رنگ لبخندش در هیچ طیف نوری نیست

از قلبش ، چشمۀ مِهر جوشیده است….

۹۴/۰۵/۲۹