دیوارهای غرورت

اگر میروم از سردیِ باغ ِخزان زده یِ آغوشِ توست

از نگاهِ پرحرف و لبهایِ خاموشِ توست

فکر می کردم،

مِهر ، یادآور ِمهربانی و خورشید است

در تاریکیِ شب ، نورِ امید است

اما

دیوارهایِ غرورت،

راههایِ بی عبورت،

مرداد،

را در من کُشت……

مه ناز نصیرپور

سال گذشته روزهای دردآلود …که مثل همین روزها دلگیر بود….