در جاده ی آهنگ
می کشیدم انتظار ِ
ترانه ی آمدنت را
قرار، واژه ای بی معنا بود
تا رویشِ خورشیدِ چشمانت
هر نفس فرو می بردم
هوای بی قراری را
در تپشِ تندِ قلب بی تاب لحظه ها…
مه ناز نصیرپور
بهمن ماه ۹۳
دیدگاه خود را ثبت کنید
تمایل دارید در گفتگوها شرکت کنید؟در گفتگو ها شرکت کنید.
سلام مهربون خانم ممنونم از اینکه یه نوعی جسارت توی احساساتتون دیدم اما توی قولهایتان ندیدم به هرجهت همیشه مصاحبت باادمهایی که از زمان خودشون جلوتر هستند باعث شعف و یه نوعی احساس قشنگ توی وجودم میشد اما ظاهرا از این نعمت واز اشنایی با شخصیت بلند شما محروم ….. به هرجهت جسور سرکش و طغیانگر احساساتتون در مسیر زیبایی کلام ارزوم هستش. مراقب این همه احساس و این همه نعمت الهی که در وجودتان هست باشید یا حق مهربون بانو…..
سلام ودرود..
بسیار زیبا می سرایید..
نوشته هاتون در سطح بالایی ست
برای همین لذت میبرم.